Volcano! - Reisverslag uit Guatemala-stad, Guatemala van Tom De Bock & Liesje! - WaarBenJij.nu Volcano! - Reisverslag uit Guatemala-stad, Guatemala van Tom De Bock & Liesje! - WaarBenJij.nu

Volcano!

Door: Bockie

Blijf op de hoogte en volg Tom

14 November 2011 | Guatemala, Guatemala-stad

Helaas vrienden dit is al het laatste blogrelaas (niet getreurd er volgt nog een best off afscheidsblog :-))! Vandaar dat we jullie trakteren op extra veel foto’s (van 3 verschillende camera’s – credits aan alle bockies) …. Maar hoe liep dat nu eigenlijk af met die familie uitstap?

Wel, van Belize trokken we met de bus naar Guatemala! Het land van de Maya’s en het begin van onze road trip! In Flores, net over de grens, hadden we een huurauto klaarstaan en meteen vertrokken we met onze KIA naar Tikal waar je de ruïnes vind van een van de grootste Maya steden. Meer dan 2500 jaar geleden ontstond hier een van de grootste nederzettingen van zijn tijd!
We sliepen in een jungle lodge (mag je letterlijk nemen), vlak naast de ingang van het park! Dit had een enorm voordeel, we konden de volgende ochtend alvast heel vroeg de ruïnes verkennen! Om 3u30 opgestaan en een dik uur later zaten we al bovenop een van de vele piramides (tempels)! 4u30 dus en nog pikkendonker, maar klaar op de eerste rij voor een natuurlijk klank-en lichtspel (alleen de popcorn ontbrak nog!). Want in het begin zie je niets, maar hoor je enorm veel geluiden van de jungle: gigantisch luide brulapen en heel veel vogels. Dan wordt het geluid stiller, wordt het lichter en lichter en krijg je eindelijk een idee waar je zit. Hoog boven de jungle, uitkijkend op een paar tempels! Heel indrukwekkend, alleen werd het feestje al snel verstoord door enorm veel wolken…. Daar ging onze zonsopgang!! Maar het was absoluut de moeite en heel fascinerend! Vooral ook machtig hoe gigantisch hoog die piramides zijn, tot wel 70 meter hoog!

Een mooie start, maar de eigenlijke road trip moest dan nog beginnen! Meteen een paar uur de baan op en meteen vast in een lange file. We moesten wachten op de ferry om een rivier over te steken…. Amper een paar auto’s konden over per keer in een bric-a-brac ferry! Alleen stonden er vooral veel camions en was de ferry nog sneller gevuld. Wachten, maar met het juiste manoeuvre konden we na 2 uur toch nog ergens tussen de camions gepuzzeld mee op de “ferry” en met een bang hart de rivier over.
1 ding hadden we toen al snel door; de wegen hier zijn ondoorgrondelijk en je kan niet plannen…. Elke dag is het afwachten hoe de banen erbij liggen en met een stuk of 100 (hoge) verkeersdrempels haal je vaak een gemiddelde van amper 30 a 40 per uur. Maar laat ons zeggen dat dit een mooi tempo is om alles te aanschouwen.
Die avond (ook hier is het weer donker om half6 en is het niet meer veilig om verder te rijden) stranden we in een piepklein dorpje…. Bizar genoeg vinden we ergens langs de baan, echt in de middle of nowhere een ‘bistro frances’! Jawel pernod, pannenkoeken en een provencaals stoofpotje i! ca c’est drole!

De volgende dag wilden we via een binnenweg naar semuc champey gaan, een 300 meter lange kalksteenbrug met daarboven verschillende turkoois zwemvijvertjes! Volgens vele locals een van de mooiste plaatjes van Guatemala! De baan begon goed, maar als snel viel de asfalt weg en reden we over wat losliggende stenen. We hadden bovendien een gewone auto -geen 4x4- (flater!) en er was serieus wat klimwerk! Het was bijzonder mooi, we passeerden kleine dorpjes en hadden enorm veel bekijks. Bovendien was het in 1 van de dorpjes een grote mark, alles afgezet en moesten we in een drukte van jewelste manoeuvreren tussen de andere camions…. Nog meer bekijks natuurlijk; Evie die uitstapt tussen de massa en de auto veilig tussendoor probeert te loodsen! Gevolg: 3 uur over 50 kilometer en op een haar na onze auto nog intakt!

Maar we waren er nog niet, nog een baan van 20 kilometer vanuit Lanquin, maar die was nog slechter, dat onze pa wijselijk besloot om terug te keren! We zijn voortgereden en hebben weer ergens in het midden van niets geslapen! Op 20 kilometer stranden van semuc champey, het was een beetje frustrerend. Want ja we hebben de foto’s achteraf gezien en het ziet er fenomenaal prachtig uit. Maar 1 tip; neem dus een stevige 4x4 of pick-up!

Maar kijk het was wel fascinerend om te aanschouwen, het platteland en het hart van Guatemala. Toch onwaarschijnlijk om te zien hoe traditioneel de mensen daar nog rondlopen (en helaas ook heel arm en hard labeur). De vrouwen lopen in mooie, zelfgemaakte kleren rond, dragen enorme kuipen op hun hoofd; de mannen met cowboyhoed en grote machete die enorme bussels gekapt hout op hun rug meesleuren! En iedereen die ons vrolijk en uitgebreid begroet….

Dan vlotjes voort naar Antigua, een bijzonder mooie koloniale stad….van hieruit maakten we een tocht naar de vulkaan Pacaya (op 2500 meter), een van de meest actieve vulkanen in centraal-Amerika! En ja dat ze nog heel actief is, hebben we gevoeld….De hete, dampende lucht kwam ze vanuit de rotsen. Vorig jaar is er nog een uitbarsting geweest en je ziet echt de opgedroogde lavastroom nog liggen…. Elke moment kan er een nieuwe lavastroom ontstaan! We gingen in een lavagrot, waarbij het leek alsof je in een stoombad terechtkwam! Bij sommige lavastenen kon je marshmellows laten smelten! Straf!

Na onze tocht gingen we uit eten in Antigua. We liepen langsheen de vele restaurantjes en plots zagen we op een menu dat buiten hing Gentse waterzooi staan! Uiteraard waren we geprikkeld, dus wij naar binnen! Het bleek een kok uit Brussel te zijn die getrouwd was met een Guatemalteekse. Een bijzonder charmante madam, die de hele tijd bij ons is komen zitten en ons een pak tips heeft meegegeven voor onze verdere trip! En de Brusselse kok was fenomenaal goed met bijzonder lekkere Belgo-malese gerechten!! Ons buikske meer dan rond gegeten!

Vandaar gingen we verder naar Lago de Atitlan, een bijzonder groot meer omringd door 3 majestueuze vulkanen en een dozijn dorpjes (genoemd naar de verschillende apostelen)!
Hier hebben 2 mooie wandelingen gemaakt, 1 langsheen de verschillende dorpjes. Vaak liggen ze maar 10 kilometer uit elkaar en toch spreken ze een ander dialect en dragen ze andere stoffen en patronen! Alweer bijzonder traditioneel…. Een andere tocht bracht ons 500 meter hoger naar een uitkijkpunt. Het was bijzonder veel klimmen en dalen, dus onze pa heeft hier al afgezien (en is ondertussen al 5 kg kwijt!), maar toch moedig dat hij steeds meeging! En de zichten hier blijven onbetaalbaar! Lago de Atitlan is zeker een hoogtepunt!!!

En dan…. We waren onder de indruk van de kerk op de cover van de lonely planet dat we die toch met onze eigen ogen wilden bewonderen! Alleen bevond die zich in een piepklein dorpje (san andres xecul) dat nergens op de kaart stond of aangeduid was! Wel 20 keer gevraagd en weer op allerlei kleine baantjes terechtgekomen en na lang zoeken toch gevonden! Het was absoluut de moeite en het lange rijden waard! Een heel bizar kerkje met een kitscherige gele façade, maar laat vooral de foto spreken!
In de buurt van Quetzaltenango (de 2e grootste stad van Guate) hadden we nog een leuk hotelletje gevonden, op den buiten, op vulkanische grond…. Den damp komt hier dus letterlijk uit de grond! Hier hadden we onze privé stoombadcabine waar je gewoon een tegel uit de grond moest oppakken…. En dan maar stoom afblazen! Zalig!!

Guatemala staat ook bekend voor zijn vele traditionele markten! Elk dorp heeft zijn eigen marktdagen, de een al drukker dan de ander…. Wij kozen voor de vrijdagmarkt in San francisco El Alto! Volgens de gids een van de grootste en meest authentieke markten. En dit bleek niet gelogen te zijn! Elke mogelijke straat van het dorp was volgepropt met marktkraampjes en losse verkopers. Hier kan je elk mogelijk ding kopen….. En nog nooit eerder had ik zo’n kleurrijke, drukke en sfeervolle markt gezien en we waren er de enige gringo’s! Indrukwekkend! En een waar paradijs voor de koopjes- en souvenirjager! Heel veel mooie stoffen, tasjes,…. ! Ja we hebben 1 kraampje net niet leeggekocht en ondertussen nog eens 10 kg extra bagage bij!

Van de vulkanen kregen we echt niet genoeg! Er zijn er dan ook 38, waaronder 3 actieve….. Dus wilden we er nog eentje half beklimmen om een andere te zien (makes sense, toch). De vulkaan Santiaguito is nog maar 100 jaar geleden ontstaan uit een grote uitbarsting van de andere vulkaan. De andere is momenteel slapend, Santiaguito ondertussen een van de meest actieve (kunnen jullie nog volgen?). Soit komt er op neer dat we een klim maakten op de slapende vulkaan en vandaar hadden we een onvergetelijk zicht bij een opkomende zon op de Santiaguito! De rook kwam massaal uit de krater, vaak kan je hier een paar keer per dag erupties zien. We hebben er anderhalf uur gezeten en die bleven uiteindelijk uit, maar het was waanzinnig mooi!

Ook van de marktjes kregen we maar niet genoeg! Alsof we nog niet genoeg gekocht hadden, gingen we onze laatste dag nog naar de meest bekende en populaire markt op zondag in Chichicastenango! Een heel gezellig dorpje, maar de markt vonden we toch iets te toeristisch met iets te opdringerige verkopers.

En dan zat het er al op! Ja guatemala was zeker niet het makkelijkste land om met de auto in rond te crossen, de helft van onze vooropgestelde planning is gewoon niet gelukt! Maar dat maakt dat het nog 1 groot avontuur is en wat we gezien hebben was geweldig (minder is meer zeker)! Guatamala was de gedroomde afsluiter! Heel eigen en apart, anders dan alle vorige bezochte landen! Heeel veel cultuur, tradities en folklore, bijzonder mooie natuur en vooral fantastisch hulpvaardige en vriendelijke mensen! Toppertje!

Voila mijn pa en zus reizen nu terug naar België, ik heb nog een weekje die ik in alle rust doorbreng op een piepklein eilandje voor de kust van Nicaragua! Duiken en bezinnen :-)
Nog 8 nachten en 1 best off blog scheidden me van het einde en het thuisfront! Tot een dezer dagen voor de finale blog!

Dank ook voor de reacties!

@dirk; Caye caulker is idd de maxx! Chillll
@buren!; ik hoop dat het nog goed weer blijft om op de bank te apperitieven!
@dorian en arnold: zijn jullie goed thuis geraakt en hoe voelt dat nu? :-)

  • 14 November 2011 - 03:13

    Tom De Bock & Liesje!:

    ja lap, net nu loopt het hier vast!!! snel meer foto's!

  • 14 November 2011 - 08:51

    Hilde:

    Zo'n mooi liedje kan niet blijven duren natuurlijk! Weeral zeer mooi en mooie foto's, ook van de vorige blog. Een best off zal niet gemakkelijk zijn, het zal spreken zijn in superlatieven!
    Maar thuis wacht je misschien wel een degelijk autoke !
    Geniet nog van de laatste dagen, je kan de batterijen nog eens goed opladen!
    Hier is het de laatste dagen mistig, dus kouder (zijn natuurlijk serieus verwend geweest!) nogal donkere dagen!
    Geniet er nog van,

  • 14 November 2011 - 23:11

    Katrien:

    oké, nu ben ik héél jaloers. alweer 12 jaar geleden dat ik in Guatemala woonde... *zucht*

  • 15 November 2011 - 07:33

    Benny30:

    Aperitieven in de mist...dat heeft ook wel iets, niet?

    Blijf genieten.

  • 15 November 2011 - 23:39

    2 Hollanders:

    Mooi verslag weer, en zeer herkenbaar!
    Het is hier erg koud, we kunnen niet goed wennen. Blijf zo lang mogelijk aan het strand!!! Dan ben je het beste voorbereid om terug te keren.
    Nog even genieten!!!
    Suerte

  • 18 November 2011 - 06:32

    Liesje:

    Nog vier keer slapen - waarvan 1 op het vliegtuig - en dan sta je terug op Belgische bodem na meer dan 320 dagen!! Dus hopelijk vlot dat bezinnen en mentaal voorbereiden daar een beetje. :-) Maar met lekkere bieren, frietjes van de frituur en ikzelf heeft België alle troeven in de hand om jou op te vangen hoor! :-)

  • 19 November 2011 - 02:23

    Mr. Wiggles:

    Ha eenzame Belg! Mooi verhaal wederom!! Inderdaad langzaam weer denken aan thuis. Gelukkig zijn de wegen in Belgie gelijk aan Midden Amerika!!

    Groeten en maak er nog een paar mooie dagen van!

    Rick en Hanneke

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Guatemala, Guatemala-stad

Bockie goes south america

Recente Reisverslagen:

21 November 2011

This is it! The End! A blog to say goodbye!

14 November 2011

Volcano!

09 November 2011

La Isla Bonita!

31 Oktober 2011

Welcome to the jungle

20 Oktober 2011

Finally! There must be an angel (fall)!
Tom

Jawel, het is zo ver! Op 9 januari begint mijn tocht van 11 maanden door Zuid- en Midden-Amerika! Ik en mijn rugzak beginnen in Buenos Aires, 6 maanden later komt mijn lief Liesje me vergezellen in Costa Rica en waar we eindigen... dat zien we nog wel!

Actief sinds 29 Dec. 2010
Verslag gelezen: 301
Totaal aantal bezoekers 124486

Voorgaande reizen:

09 Januari 2010 - 23 November 2011

Bockie goes south america

Landen bezocht: